Terdapat pelbagai cabaran dalam pengurusan klinikal hiperplasia endometrium (EH), terutamanya berkaitan dengan pemilihan kaedah perubatan dan keberkesanannya dalam mencapai penyelesaian simptom dan regresi perubahan hiperplastik. Untuk menangani masalah ini, kami telah menjalankan satu kajian retrospektif di Hospital Canselor Tuanku Muhriz (HCTM) untuk menyiasat hasil pelbagai rawatan perubatan untuk EH dengan/tanpa atipia selama tempoh 10 tahun dari 2007 hingga 2017. Maklumat latar belakang klinikal pesakit dan keputusan biopsi tisu endometrium mereka diperolehi daripada rekod perubatan dan makmal histopatologi. Kami menganalisis jenis dan tempoh rawatan perubatan, regresi simptom, dan hasil rawatan tersebut. Sebanyak 86 wanita telah menerima rawatan untuk EH dengan purata umur 48.2 + 12.3 (median 46) tahun. Dari jumlah ini, 65 (75.6%) mengalami EH tanpa atipia, dan 21 (24.4%) mengalami EH atipia. Semua wanita mendapati simptom mereka pulih dalam tempoh kurang dari 6 bulan rawatan, dengan tempoh yang berbeza bergantung kepada regimen yang digunakan. Sistem levonorgestrel-intrauterine (LNG-IUS) memulihkan simptom dalam tempoh masa 3 hingga 6 bulan (p<0.01) manakala Medroxyprogesterone Acetate (MPA) intramuskular (2 daripada 86) mempunyai resolusi simptom dalam tempoh kurang dari 3 bulan. Analog Hormon Pelepasan Gonadotrofin (GnRH)  dan progestogen oral mempunyai tempoh tindak balas yang berbeza antara 0-6 bulan. LNG-IUS gagal mencapai regresi endometrium dalam 12.5% dan 23.3% dengan progestogen oral. LNG-IUS, analog GnRH, dan MPA mempunyai kadar regresi EH yang boleh diterima. Progestogen oral mempunyai kadar kegagalan tertinggi dalam mencapai regresi EH. Ini mungkin disebabkan oleh isu pematuhan dengan rawatan oral.